Grafomotoryka
Grafomotoryka to dla nas złożone czynności psychoruchowe, których przebieg i efekt zależą od poziomu rozwoju funkcji w nie zaangażowanych oraz ich współdziałania. O sprawności grafomotorycznej stanowią, pierwszoplanowo, koordynacja wzrokowo-ruchowa, sprawność manualna i percepcja wzrokowa. Wymaga ona zdolności naśladowania ruchów, wykonywania ruchów sekwencyjnych i precyzyjnych (lewa półkula mózgu). Sprawność rączek dziecka ma olbrzym wpływ na poziom graficzny jego prac. Wszelkie ćwiczenia graficzne poprawiają poziom pisma i rysunków.
Ćwiczenia grafomotoryczne, dla kogo?
-
dla dzieci z trudnościami w nauce pisania
-
dla dzieci z obniżonym poziomem graficznym pisma
-
dla dzieci z powolnym tempem pisania
-
dla dzieci ze zbyt mocnym napięciem mięśniowym ręki podczas pisania
-
dla dzieci z niskimi umiejętnościami manualnymi
-
dla dzieci z zaburzeniami percepcji słuchowej, wzrokowej, rozwoju ruchowego, lateralizacji oraz orientacji przestrzennej.
Jaki jest cel ćwiczeń grafomotorycznych?
Celem ćwiczeń grafomotorycznych jest zwalczenie trudności dziecka w nauce pisania oraz rysowania, wyćwiczenie mięśni odpowiedzialnych za ruchy przy zadaniach manualnych i doprowadzenie płynności, rytmu oraz dokładności pisania do zadowalających efektów.
Jak rozwija się grafomotoryka?
Dziecko w wieku 3 lat:
-
Przytrzymuje papier
-
Przypadkowość ruchów
-
Spontaniczność bazgroty, nie wychodząca poza papier
-
Rysuje kreski poziome oraz pionowe
-
Próbuje narysować krzyżyk
-
Tworzy pierwsze wzory np. dorysowując kreski do koła (słońce)
Dziecko w wieku 4 lat:
-
Kopiuje proste wzory
-
Potrafi narysować postać z przynajmniej trzema częściami ciała
-
Rysuje krzyżyk naśladując czynność innej osoby
Dziecko w wieku 5 lat:
-
Prawidłowo trzyma ołówek
-
Rysuje trójkąt i kwadrat
-
Odwzorowuje proste szlaczki
-
Dodaje więcej części ciała w rysunku postaci
-
Rysuje dom, drzewo, samochód bez wzoru
-
Maluje pędzlem, wycina nożyczkami
Dziecko w wieku 6 lat:
-
Lepiej maluje i wycina (skomplikowane kształty)
-
Tnie inne materiały niż papier
-
Brak płynności ruchów
Dziecko w wieku 7 lat i więcej:
-
Ma prawidłowy chwyt narzędzia pisarskiego
-
Uczy się pisania w liniaturze
-
Pismo jest mało kształtne
-
Kreślenie szlaczków jest łatwiejsze
Przygotowanie ręki do pisania, czyli ćwiczenia usprawniające pracę
nadgarstka oraz palców:
Ćwiczenia wspomagające najlepiej przeprowadzać w formie wspólnej zabawy. Podzielone są na kolejne części zgodne z naturalnym rytmem rozwoju sprawności manualnej, przewiduje się także, że nie powinny trwać dłużej niż 15 – 30 minut. Efekt pracy uzależniony jest w dużej mierze od systematyczności ich wykonywania, a także od przekonania dziecka, że jest to łatwe, przyjemne i ciekawe doznanie.
Przykłady ćwiczeń-zabaw poprawiających grafomotorykę dziecka:
-
lekkie moczenie końcówek palców w farbie i „deszczowe stemplowanie” kartek w rytm wspólnie śpiewanych piosenek, lub w rytm wymawianych odgłosów deszczu / kap, kap – plum- plum - pac, pac …itp.
-
Wydzieranie małych kawałków papieru- np. robienie konfetti
-
Wydzieranie małych kawałków papieru i formowanie kuleczek, wylepianie obrazka uformowanymi kuleczkami
-
Przygotowanie dla dziecka tacki z bułką tartą/ kaszą manną, rysowanie w niej kształtów palcami i odgadywanie ich
-
Przyczepiamy stare gazety na przykład na drzwiach – chodzi o malowanie w pozycji stojącej. Dziecko maluje na przyczepionych gazetach jednym palcem moczonym w farbie
-
Obrysowywanie konturów prostych domowych przedmiotów w pozycji stojącej nad stołem. Dziecko samo wybiera określona przez rodzica ilość przedmiotów do zabawy. Narzędziem wskazanym do tego ćwiczenia jest mazak
-
Kreślenie linii z zachowaniem kierunku pisania (poziomo, pionowo)
-
Ćwiczenia ruchowe usprawniające ruchy ręki, dłoni, nadgarstka i palców obu rąk, np. ruchy kręcenia ciasta / można wspólnie przygotować ciasto na naleśniki
-
Rysowanie mazakiem lub malowanie farbami fal, spirali, ślimaczków, kół na starych gazetach
-
Kreślenie różnymi technikami linii pionowych, poziomych oraz figur geometrycznych
-
Ćwiczenie drobnych ruchów ręki – „solenie” kaszki mannej (tartej bułki) na arkusz kolorowego papieru pokryty klejem. Zadaniem dziecka / i dorosłego / jest zasypanie równomiernie całego arkusza tak, by kaszka przykleiła się do kleju
-
Tworzenie mozaik / dowolnych kompozycji z dużych kawałków papieru – można podać kawałki przygotowane wcześniej lub polecić wydzieranie kawałków z kolorowych gazet. Pracę dziecko może uzupełnić „tajemniczymi niespodziankami”, np. patyczkami, wstążeczkami, tasiemkami itp. podanymi przez rodzica
-
Tasowanie kart, rozkładanie talii, układanie budowli z kart
-
Zapoznawanie z kierunkami: prosto w lewo / prosto w prawo na podstawie zabaw, np. posuwanie pionków po szachownicy lub „sterowanie robotem” przy budowaniu budowli klockowych.
-
Na stole rozkładamy pojedyncze strony gazety. Dziecko kładzie na gazecie obie dłonie i starając się poruszać tylko palcami próbuje zgniatać ją na kulkę
-
Ugniatanie i zapełnianie plasteliną powierzchni figur geometrycznych
-
Wałkowanie i nakładanie stworzonych wałeczków plasteliny na kontury rysunków
-
Wycinanie pasków papieru wzdłuż narysowanej linii
-
Cięcie bez narysowanej linii wzdłuż krawędzi
-
Odrysowywanie przez dziecko różnych przedmiotów o kształcie koła. Gdy są już przygotowane wzory różnej wielkości kółek przystępujemy do wycinania: cięcie po łuku, wycinanie po śladzie
-
Malowanie palcami obu rąk jednocześnie. Swobodne zamalowywanie kartki/ malowanie palcami linii pionowych
-
Zamalowywanie farbami (jednym kolorem) większych płaszczyzn np. aleja w parku, szeroka jezdnia (należy pilnować kierunku ruchów ręki: góra – dół, lewa – prawa)
-
Łączenie wykropkowanych linii
-
Precyzyjne kolorowanie odcinków w prostokącie
-
Domalowywanie brakujących części – wykorzystanie formy zabawowej. Na przemian (dorosły – dziecko) rysują duże konturowe rysunki tak, by zawsze brakowało widocznego elementu
-
Układanie całości z części wg wzoru, np. puzzle
Zanim dziecko zacznie pisać, musi zdobyć naprawdę wiele umiejętności.
Ważna jest koordynacja całego ciała
precyzja ruchów
koordynacja wzrokowo-ruchowa
Ćwiczenia manualne oraz graficzne
(które ułatwią dziecku w przyszłości proces nauki pisania)
♥ wykonujemy ze wszystkimi dziećmi ♥
Tymi, które rozwijają się w normie, a także tymi, które wykazują różnego rodzaju zaburzenia
Bibliografia:
Aneta Domagała, Urszula Mirecka- „Grafomotoryka w diagnozie logopedycznej”
https://mojprzedszkolak.pl/
Aneta Domagała- „Symptomatologia zaburzeń grafomotoryki – uwarunkowania sytuacyjne, trudności w ocenie”