Apel dziecka do nauczyciela

Nauczycielu proszę Cię

Traktuj mnie tak samo jak inne dzieci.

Nie mów do innych o mnie, przy mnie, ja słyszę i uwierz nie jest to miłe.

Mówiąc do mnie nie wpatruj mi się prosto w oczy.

Nie zmuszaj mnie do mówienia jak wiesz, że w danej chwili nie mogę nic powiedzieć – jak będę gotowy odpowiem głośno na pytanie.

Nie pytaj mnie codziennie: „Czy dziś coś powiesz w przedszkolu, szkole?”.

Nie traktuj mojego milczenia jako próby manipulacji.

Nie gniewaj się na mnie jeśli do Ciebie nie mówię – i nie odbieraj tego jako osobistej porażki.

Nie wyręczaj mnie jak ktoś mnie o coś zapyta, poczekaj 5 sekund, ja muszę pomyśleć, zebrać siły, odblokować swoją napiętą krtań.

Jeśli pytanie jest za trudne – zmień je na takie z ograniczonym wyborem.

Zachęcaj mnie do wyboru: kredkę czerwoną czy niebieską, potrafię wskazać palcem. To pomaga mi zbudować pewność siebie. Nie decyduj za mnie!

Nie zmuszaj mnie do mówienia zwrotów grzecznościowych. Ja je znam, ale nie jestem jeszcze gotowy, by je mówić. To jest trudne, uwierz mi!

Jeśli się odezwę – zareaguj naturalnie. Ukryj swoje zdziwienie i po prostu bądź ze mną jakbym mówił od zawsze.

Bądź cierpliwy, nie naciskaj, wierz we mnie.